2 dvd met Nederlandse ondertitels, van Warner Brothers. Op dvd 1 staan outtakes en een verhelderend intro door Robert Osborne, dit was één van zijn lievelingsfilms. Over totstandkoming film, over Todd, Niven wilde de rol graag spelen, Cantiflas was bekende Mexicaanse (komische) acteur en van MacLaine was dit pas de derde film. Disc 1 eindigt als ze op weg zijn naar San Francisco. Op disc 2 gaan ze hiermee verder. Hier staan ook nog wat extra's op World van Michael Todd en intro L.A. première...
Best leuke film hoor. Vorige keer ging het niet zo goed. Was het een drama, want dat had gekund gezien de onvermijdelijke tegenslagen, dan had ik hem waarschijnlijk gelaten voor wat het is. Maar nu weer bekeken en verdient wel een plaatsje in mijn favorietenlijst, ook al is het niet van begin tot eind even geweldig. Dit keer de film verdeeld over twee dagen en volgende keer dan ook maar zo doen.
Een mooie, vrolijke en amusante film, semi reisverslag die wel in twee uur had gekund. De film begint zelf met een vrij lang intro over Jules Verne en kan eventueel overgeslagen net zoals het gedeelte in de club. Cantiflas als Passepartout vindt als bediende werk bij Fogg (Niven). Fogg gaat weddenschap aan en hiermee kan het avontuur beginnen.
Dk2008 schreef:
Hij is erg gedateerd, dat heb je toch al gauw met die avonturen/science fiction-films van vroeger. Cantinflas zorgt voor de komische noot, sommige gedeelten blijven visueel mooi om te zien, een aantal gedeelten zijn grappig, zoals in de luchtballon en het Amerika-gedeelte. David Niven is goed gekozen als Engelse gentleman maar ben er toch ook nooit zo van weg geweest. En Shirley Maclaine komt ook niet zo goed uit de verf.
Zowel Niven, waarvan ik vooraf meende te stijf en Cantiflas misschien wel irritant, vallen beide reuze mee en is het vooral de lange speelduur die tegenstaat (maar door er hier en daar wat sneller door heen te gaan kan dit wel worden bekort). Robert Morley (African Queen, Murder at the gallop...,) één van de hoge heren van de club speelt slechts een kleine, niet al te opvallende rol. Zowel hij als Niven zijn geen favoriete acteurs maar heb er verder ook niet zoveel moeite mee met hun manier van spelen, wat dat is vaak deftig. De gedateerdheid valt mee. In 1956 was hij eigenlijk al gedateerd want het verhaal speelt zich af in 1872.
Dk2008 schreef:
De film is op bepaalde momenten veel te langdradig maar op andere momenten schieten ze toch weer door het verhaal. Die luchtballon zweeft veel te vlug door de lucht, maar alleen al dat gedeelte, is al veel beter gedaan, dan in die miniserie met Pierce Brosnan. Deze film is gewoon veel vrolijker en amusanter. David Niven is gewoon perfect als deftige, hoffelijke Engelsman, terwijl Cantinflas als Passepartout ook vaak wel grappig is. Veel humor en veel gastrollen, o.a. een zeer geestige rol van Red Skelton in het Amerika-gedeelte.
Op weg naar station cameo van Fernandel als koetsier.
Luchtballongedeelte wordt passend en prachtig muzikaal ondersteund door Victor Young. Spanje, eerst dat dansen daarna stierenvechten niet zo interessant. Dit is alleen zodat Fogg een boot krijgt om naar Marseille te kunnen. (Fogg wordt gevolgd door detective, door vermoeden hij is een oplichter, waarvan in begin sprake is). Daarna India, Bombay, hier wordt het komisch met koe, daarna schitterend treingedeelte maar met tempel voegt niet zoveel toe dan dat MacLaine in de film komt, ze is een Indiase prinses maar opgevoed in Engeland. (Hiermee slaat Fogg uiteindelijk wel twee vliegen in één klap.) Daarna HongKong. Passepartout wordt door de detective belazerd en reist zo alleen naar Yokohama waar hij eerder aankomt dan Fogg en de prinses. Yokohama gedeelte duurt wat te lang. Waarna ze herenigd worden en naar San Francisco reizen. Vanwege verkiezingen druk gedeelte bovendien verandert de film in klucht, veel cameo-rollen Skelton, Dietrich, Raft en Sinatra. Vervolgens Wild West taferelen die eigenlijk nergens op slaan. Al hebben ze dat met de trein over de brug toch heel leuk gemaakt. Na de indianen wordt het weer leuker en rustiger vanaf het gedeelte met radarboot wordt het zelfs erg leuk tot het einde van de film. Wel wordt het verhaal gerekt om het spannend te maken. Eerst naar Liverpool, daar wordt Fogg opgepakt door detective. Blijkt vergissing. Daarna komen ze aan in Londen en blijkt het niet al zondag te zijn maar pas zaterdag waardoor weddenschap net wordt gewonnen.. Met datum blijft toch een staaltje van goed verhaal schrijven.
